Odmiana czasowników regularnych: Czasowniki regularne w języku hiszpańskim odmieniają się według określonych wzorców dla każdej z trzech głównych koniugacji: -ar, -er, -ir. W czasie teraźniejszym, końcówki dla różnych osób są następujące: -o, -as, -a, -amos, -áis, -an dla czasowników kończących się na -ar; -o, -es, -e, -emos, -éis, -en dla czasowników kończących się na -er; -o, -es, -e, -imos, -ís, -en dla czasowników kończących się na -ir.
Odmiana czasowników nieregularnych: Czasowniki nieregularne w języku hiszpańskim nie podążają za standardowymi wzorcami odmiany. Każdy czasownik nieregularny ma swoje własne formy dla każdego czasu i trybu. Na przykład, czasownik "ser" (być) ma formę "soy" dla pierwszej osoby liczby pojedynczej w czasie teraźniejszym, podczas gdy czasownik "ir" (iść) ma formę "voy" dla tej samej osoby i czasu.
Odmiana czasowników regularnych: Czasowniki regularne w języku hiszpańskim podlegają regularnym wzorcom odmiany. Na przykład, czasownik "hablar" (mówić) odmienia się w czasie teraźniejszym w następujący sposób: "hablo", "hablas", "habla", "hablamos", "habláis", "hablan". Podobnie czasownik "comer" (jeść) odmienia się jako "como", "comes", "come", "comemos", "coméis", "comen".
Odmiana czasowników nieregularnych: Czasowniki nieregularne w języku hiszpańskim nie podążają za standardowymi wzorcami odmiany. Na przykład, czasownik "ser" (być) ma formę "soy" dla pierwszej osoby liczby pojedynczej w czasie teraźniejszym, a czasownik "ir" (iść) ma formę "voy" dla tej samej osoby i czasu.
Przykłady:
- "Yo hablo español." (Mówię po hiszpańsku.)
- "Tú comes frutas." (Jesz owoce.)
- "Él es mi amigo." (On jest moim przyjacielem.)
- "Nosotros vamos al cine." (Idziemy do kina.)
- "Ellos tienen perros." (Oni mają psy.)