Pierwsza wojna opiumowa (1839-1842): Wybuchła w odpowiedzi na chińskie próby ograniczenia handlu opium. Wielka Brytania wysłała flotę wojenną, co doprowadziło do wybuchu konfliktu. Po trzech latach wojny, Chiny zostały zmuszone do podpisania traktatu nankińskiego, który otwierał kilka chińskich portów dla handlu zagranicznego, zwiększał koncesje terytorialne dla obcych mocarstw i nakładał na Chiny wielkie odszkodowania.
Druga wojna opiumowa (1856-1860): Konflikt wybuchł na tle napaści na chińskich i europejskich obywateli w chińskim porcie w Kantonie. Mocarstwa zachodnie, w tym Wielka Brytania i Francja, ponownie wysłały ekspedycje wojskowe do Chin. Po kilku latach konfliktu, Chiny podpisały traktat tientsiński, który rozszerzał wpływy obcych mocarstw w Chinach.
Wojny opiumowe w Chinach to seria konfliktów zbrojnych, które miały miejsce w XIX wieku między Chinami a Wielką Brytanią, Francją i innymi mocarstwami zachodnimi oraz ich sojusznikami. Wojny te były spowodowane konfliktem związanym z handlem opium, które miały poważne konsekwencje zarówno dla Chin, jak i dla stosunków międzynarodowych w regionie.
W XIX wieku Wielka Brytania, a później także inne mocarstwa zachodnie, rozpoczęły handel opium z Chinami. Opium było sprowadzane do Chin z Indii Brytyjskich i sprzedawane na chińskim rynku.
W miarę rozprzestrzeniania się opium w chińskim społeczeństwie, stał się on źródłem katastrofalnych skutków na zdrowie i społeczeństwo. Wielu Chińczyków stało się uzależnionych, co prowadziło do dezintegracji rodzin i społeczeństwa. Chiński rząd próbował więc ograniczyć i kontrolować handel opium, co prowadziło do konfliktów z mocarstwami zachodnimi, które broniły swoich interesów handlowych.
Wojny opiumowe doprowadziły do częściowej utraty chińskiej suwerenności, w szczególności w obszarze handlu zagranicznego i narzucenia przez obce mocarstwa swoich interesów gospodarczych.
Po wojnach opiumowych Chiny musiały podpisać wiele traktatów nierówności, które narzucały obcym mocarstwom znaczne przywileje względem Chin.
Wojny opiumowe osłabiły również chiński rząd dynastii Qing, co doprowadziło do dalszego osłabienia i destabilizacji Chin.