Atom składa się z jądra, które zawiera protony (o ładunku dodatnim) i neutrony (bez ładunku elektrycznego). Wokół jądra krążą elektrony (o ładunku ujemnym) na różnych poziomach energetycznych, nazywanych powłokami lub orbitalami.
Właściwości poszczególnych cząstek subatomowych są następujące:
-
Proton: Proton ma ładunek dodatni równy +1 elementarnemu ładunkowi jednostkowemu (e) i masę porównywalną do masy neutronu. Protony są stabilne i nie ulegają rozpadowi. Liczba protonów w jądrze określa pierwiastek chemiczny i jest oznaczana symbolem "Z".
-
Neutron: Neutron jest cząstką obojętną pod względem ładunku elektrycznego i ma masę porównywalną do masy protonu. Neutrony są stabilne w jądrze atomowym, ale mogą ulegać rozpadowi w niektórych warunkach. Liczba neutronów w jądrze może się różnić dla atomów tego samego pierwiastka i jest oznaczana symbolem "N".
-
Elektron: Elektron ma ładunek ujemny równy -1 elementarnemu ładunkowi jednostkowemu (e) i ma bardzo małą masę w porównaniu do protonu i neutronu. Elektrony krążą wokół jądra na określonych orbitach lub poziomach energetycznych. Liczba elektronów jest równa liczbie protonów w atomie i jest oznaczana symbolem "e".
Atom składa się z trzech podstawowych składników: protonów, neutronów i elektronów. Protony są cząstkami o dodatnim ładunku, neutrony są obojętne pod względem ładunku, a elektrony mają ładunek ujemny. Protony i neutrony tworzą jądro atomowe, a elektrony krążą wokół niego na orbitach.
Protony i neutrony mają zbliżoną masę, oznaczaną jako protonowa masa atomowa (u). Liczba protonów w jądrze określa pierwiastek chemiczny, natomiast neutrony zapewniają stabilność jądra. Elektrony znajdują się na różnych poziomach energetycznych, nazywanych powłokami, wokół jądra.
Rozróżniamy także orbitaly, które opisują przestrzenne rozmieszczenie elektronów wokół jądra. Każdy orbital ma swoje własne kształty i możliwość pomieszczenia dwóch elektronów o przeciwnych spinach.