Jedną z najczęstszych pułapek jest mylenie rodzajników i odmiany rzeczowników. W języku niemieckim każdy rzeczownik ma określony rodzajnik: der (męski), die (żeński) lub das (nijaki). Uczący się często zapominają, że rodzajnik jest integralną częścią rzeczownika i nie można go pomijać. Na przykład, der Tisch (stół) to rodzaj męski, ale die Tür (drzwi) jest żeńska, a das Buch (książka) nijakie. Dodatkowo, odmiana rodzajników zmienia się w zależności od przypadku, co często jest źródłem błędów. Wielu uczniów ma problem z właściwym użyciem przypadków, zwłaszcza biernika (Akkusativ) i celownika (Dativ), np. Ich gebe dem Mann das Buch ('Daję książkę mężczyźnie').
Jednym z największych wyzwań, jakie napotykają uczący się niemieckiego, jest szyk zdania. W języku niemieckim czasownik w zdaniu podrzędnym przesuwa się na koniec, co może być mylące. Na przykład: Ich weiß, dass du heute kommst ('Wiem, że dzisiaj przychodzisz'). W wielu językach, takich jak angielski czy polski, czasownik zazwyczaj pozostaje na swoim miejscu, co sprawia, że niemiecki szyk wydaje się nienaturalny. Dodatkowo, uczniowie często zapominają, że w zdaniach złożonych czasownik modalny lub czasownik posiłkowy również musi znaleźć się na końcu, co może prowadzić do chaosu w budowaniu zdań.
Pułapką dla wielu osób uczących się niemieckiego jest wymowa oraz trudności z idiomami. Niemieckie dźwięki, takie jak 'ü' lub 'ö', bywają trudne do wymówienia, zwłaszcza dla osób mówiących w językach, które nie mają tych dźwięków. Co więcej, niemieckie idiomy często nie mają bezpośredniego odpowiednika w innych językach, więc próby ich dosłownego tłumaczenia prowadzą do nieporozumień. Na przykład: Da liegt der Hund begraben ('Tu jest pies pogrzebany') nie oznacza dosłownie, że ktoś zakopał psa, ale że tkwi w tym sedno problemu.