Rodzaje gramatyczne w języku rosyjskim są trzy: męski, żeński i nijaki, a ich określenie zależy głównie od zakończenia rzeczownika w mianowniku liczby pojedynczej. Rzeczowniki męskie kończą się na spółgłoskę (np. "стол"), żeńskie na "-а" lub "-я" (np. "книга", "семья"), a nijakie na "-о" lub "-е" (np. "окно", "море"). Wyjątki to rzeczowniki męskie zakończone na "-ь" (np. "день") i żeńskie zakończone na "-ь" (np. "любовь"). Każdy z rodzajów ma swoje końcówki zależne od przypadku, co jest szczególnie ważne w odmianie. Na przykład w dopełniaczu liczby pojedynczej rzeczownik męski "стол" zmienia się na "стола", żeński "книга" na "книги", a nijaki "окно" na "окна". Przymiotniki także odmieniane są przez rodzaje, a ich końcówki muszą zgadzać się z rodzajem, liczbą i przypadkiem rzeczownika. Przykładowo, przymiotnik "красивый" (ładny) przyjmuje formę "красивый стол", "красивая книга", "красивое окно". Aby zapamiętać te zasady, warto pracować z tabelami odmian oraz praktykować w zdaniach, by oswoić się z naturalnym dopasowaniem form.
Dla przymiotników końcówki różnią się w zależności od rodzaju i przypadku. Na przykład w dopełniaczu liczby pojedynczej przymiotnik "красивый" zmienia się na "красивого" (dla męskiego i nijakiego) i "красивой" (dla żeńskiego). Warto też pamiętać o zgodności rodzaju z zaimkami dzierżawczymi, np. "мой стол", "моя книга", "моё окно". Złożoność ta może być dodatkowo wzmacniana przez rzeczowniki o nietypowych zakończeniach, jak "папа" (tata) czy "врач" (lekarz), które są męskie mimo zakończenia przypominającego żeńskie. Aby uniknąć pomyłek, polecam korzystanie z rosyjskich słowników, które jasno wskazują rodzaj i odmianę każdego słowa. Dla osób uczących się języka praktyka w czytaniu tekstów z uwzględnieniem analizowania końcówek w zdaniach pomoże zrozumieć reguły, które na początku mogą wydawać się skomplikowane.