W języku niemieckim istnieją trzy rodzaje rzeczowników: rodzaj męski (der), żeński (die) i nijaki (das). Rodzaj męski obejmuje rzeczowniki męskie, takie jak "der Mann" (mężczyzna) czy "der Tisch" (stół). Rodzaj żeński obejmuje rzeczowniki żeńskie, np. "die Frau" (kobieta) czy "die Blume" (kwiat). Natomiast rodzaj nijaki dotyczy rzeczowników nijakich, jak "das Haus" (dom) czy "das Buch" (książka). Deklinacja rzeczowników w języku niemieckim polega na zmianie formy rzeczownika w zależności od jego roli w zdaniu oraz od rodzaju, przypadku i liczby. Istnieją cztery przypadki: mianownik, dopełniacz, celownik i biernik. Aby stosować zasady deklinacji rzeczowników w praktyce, należy znać rodzaj rzeczownika oraz określić jego przypadki w zdaniu. Na przykład, dla rzeczownika "der Tisch" (stół), w mianowniku pojedynczym brzmi on "der Tisch", natomiast w dopełniaczu męskim pojedynczym zmienia się na "des Tisches". Praktyka i regularne ćwiczenia pomogą zrozumieć i opanować zasady deklinacji rzeczowników w języku niemieckim.
Po niemiecku, rzeczowniki są podzielone na trzy rodzaje: męski, żeński i nijaki. Rodzaj męski jest oznaczony przez przedimki "der" (np. "der Mann" - mężczyzna), rodzaj żeński przez przedimki "die" (np. "die Frau" - kobieta), a rodzaj nijaki przez przedimki "das" (np. "das Haus" - dom). Deklinacja rzeczowników odnosi się do zmiany formy rzeczownika w zależności od jego funkcji w zdaniu oraz od przypadku, liczby i rodzaju. Istnieją cztery przypadki: mianownik, dopełniacz, celownik i biernik. Aby stosować zasady deklinacji rzeczowników w praktyce, należy zapamiętać tabele odmiany dla każdego rodzaju i regularnie ćwiczyć, aby zapamiętać odpowiednie końcówki. Na przykład, rzeczownik "der Tisch" (stół) w dopełniaczu męskim pojedynczym zmienia się na "des Tisches". Ćwiczenia praktyczne pomagają w lepszym opanowaniu tych zasad i poprawnym stosowaniu ich w mowie i piśmie.