-
Przecinek między częściami zdania złożonego: Jeśli zdanie złożone składa się z dwóch równorzędnych części (czyli takich, które mogą stanowić odrębne zdania), a nie są one połączone spójnikiem, to przed drugą częścią zdania stawiamy przecinek.
Przykład: Słońce świeci, ptaki śpiewają.
-
Przecinek przed wstawionym elementem: Jeśli zdanie złożone zawiera wstawiony element (np. przysłówek, przydawka, wyrażenie), to przed i po tym elemencie stawiamy przecinek.
Przykład: Wszyscy, z wyjątkiem Piotra, zgodzili się na plan.
-
Przecinek przed spójnikami w wyliczeniu: W wyliczeniach stawiamy przecinek po każdym z tych elementów.
Przykład: Kupili chleb, masło, jajka oraz mleko.
-
Przecinek przed spójnikami przeciwstawiającymi: Przed spójnikami przeciwstawiającymi, takimi jak "ale", "lecz", "ani", "jednak", "aczkolwiek", "za to", stawiamy przecinek.
Przykład: Był zmęczony, ale postanowił pobiegać.
-
Przecinek w zdaniu złożonym podrzędnym: Jeśli zdanie podrzędne występuje przed zdaniem nadrzędnym, oddzielamy je przecinkiem.
Przykład: Gdy skończyła pracę, poszła na spacer.
-
Przecinek w zdaniu złożonym współrzędnym: Jeśli zdania podrzędne są połączone za pomocą spójnika "że", "by", "bo" (oznaczającego przyczynę), to przecinka między tymi zdaniem nie stawiamy.
Przykład: Wiedziałem, że będziesz zdziwiony.
Należy jednak pamiętać, że to tylko ogólne wytyczne. Złożoność języka sprawia, że istnieją różne konstrukcje zdaniowe, które mogą wymagać subtelnych różnic w użyciu przecinków.
Zasady interpunkcyjne dotyczące przecinków w zdaniach złożonych w języku polskim są istotne. Obejmują przecinek przed spójnikami, między częściami zdania złożonego, przed wstawionymi elementami, a także w wyliczeniach. Przed spójnikiem "oraz" przecinka zwykle nie stawiamy. Przed spójnikami przeciwstawiającymi, takimi jak "ale", umieszczamy przecinek. Przecinek jest także stosowany przed zdaniem podrzędnym w zdaniu złożonym oraz w zdaniach podrzędnych połączonych spójnikiem "że", "by", "bo".