Interpunkcja w języku rosyjskim ma swoje własne zasady, które różnią się od tych w języku polskim czy angielskim. Oto podstawowe zasady interpunkcji w języku rosyjskim:
-
Przecinek (,): Przecinek jest używany do oddzielania części zdania, takich jak wyrażenia współrzędne, zdania podrzędne czy wyrażenia zależne.
-
Średnik (;): Średnik jest używany, aby oddzielić zdania złożone lub długie zdania od siebie, zwłaszcza gdy występują już przecinki wewnątrz tych zdań.
-
Dwukropek (:): Dwukropek jest stosowany przed cytatami, wyliczeniami lub w przypadku wyjaśnienia lub przedstawienia przykładu.
-
Wielokropek (…): Wielokropek jest używany, aby wskazać na kontynuację tekstu, na przykład w przypadku przerywanej wypowiedzi lub zdania, które nie zostało ukończone.
-
Cudzysłów (" "): Cudzysłowy są używane do oznaczenia cytowanego tekstu lub wypowiedzi.
-
Nawiasy ( ): Nawiasy są stosowane do wyjaśnień, dodatkowych informacji lub wewnątrz zdania w celu oddzielenia treści.
-
Kreślnik (-): Kreślnik jest używany do łączenia wyrazów lub części wyrazów, tworzenia przymiotników lub wyrazów złożonych.
-
Ukośnik (/): Ukośnik jest używany do oddzielania różnych opcji, dat, skrótów itp.
Język rosyjski ma kilka unikalnych zasad interpunkcyjnych, które nie są spotykane w innych językach na przykład:
-
Twardy i miękki znak: W języku rosyjskim stosuje się twardy znak (ъ) i miękki znak (ь) jako literki, które nie mają dźwięku, ale wpływają na wymowę innych liter. Te litery nie są interpunkcją, ale mają wpływ na zapis i wymowę słów.
-
Kreska nad samogłoskami: W języku rosyjskim stosuje się kreski nad niektórymi samogłoskami w celu oznaczenia ich akcentu. Te kreski mają ogromne znaczenie dla poprawnej wymowy.
-
Dyftongi i trigrafy: Rosyjski zawiera specjalne znaki interpunkcyjne, takie jak dyftongi (эй, ой, ай) i trigrafy (тш, дж), które reprezentują dźwięki, które nie występują w innych językach.
Ciekawą różnicą w języku rosyjskim w porównaniu do chociażby angielskiego jest cudzysłów nierozdzielczy. W języku rosyjskim stosuje się cudzysłów nierozdzielczy („ ”), który otacza całe zdania lub wypowiedzi, nie oddzielając poszczególnych wyrazów. Jest to inna konwencja niż w języku angielskim, gdzie stosuje się cudzysłowy rozdzielcze (" ").