Odmiana czasowników w trybie przypuszczającym (le conditionnel) odbywa się poprzez dodanie odpowiednich końcówek do formy czasownika. Najważniejsze zasady odmiany to dodanie końcówki -ais, -ais, -ait, -ions, -iez, -aient do czasownika regularnego w trybie przypuszczającym. Na przykład, czasownik "parler" (mówić) w trybie przypuszczającym brzmi: je parlerais, tu parlerais, il/elle/on parlerait, nous parlerions, vous parleriez, ils/elles parleraient. Istnieją również czasowniki nieregularne, których odmiana w trybie przypuszczającym ma własne formy, np. "être" (być) -> je serais, tu serais, il/elle/on serait, nous serions, vous seriez, ils/elles seraient. Najczęstsze zastosowania tego trybu to wyrażanie warunków, życzeń, sugestii, uprzejmych prośb czy również hipotetycznych sytuacji. Na przykład, "Je voudrais un café, s'il vous plaît" (Chciałbym kawę, proszę) czy "Si j'avais beaucoup d'argent, j'achèterais une maison" (Gdybym miał dużo pieniędzy, kupiłbym dom).
W języku francuskim, tryb przypuszczający (le conditionnel) jest stosowany, aby wyrazić hipotetyczne sytuacje, życzenia, prośby lub sugestie. Odmiana czasowników w tym trybie polega na dodaniu odpowiednich końcówek do formy czasownika. Dla większości czasowników regularnych, końcówki są takie same i dodawane są do bezokolicznika czasownika. Na przykład, czasownik "parler" (mówić) w trybie przypuszczającym brzmi: je parlerais, tu parlerais, il/elle/on parlerait, nous parlerions, vous parleriez, ils/elles parleraient. Istnieją również czasowniki nieregularne, których odmiana w trybie przypuszczającym jest specyficzna, np. "avoir" (mieć) -> j'aurais, tu aurais, il/elle/on aurait, nous aurions, vous auriez, ils/elles auraient. Najczęstsze zastosowania tego trybu to wyrażanie życzeń, sugestii, prośb oraz hipotetycznych sytuacji. Na przykład, "Je voudrais un café, s'il vous plaît" (Chciałbym kawę, proszę) czy "Si j'avais beaucoup d'argent, j'achèterais une maison" (Gdybym miał dużo pieniędzy, kupiłbym dom).
W języku francuskim, odmiana czasowników w trybie przypuszczającym (le conditionnel) jest stosunkowo regularna dla większości czasowników. Najważniejsze zasady odmiany to dodanie odpowiednich końcówek do formy czasownika. Na przykład, czasownik "parler" (mówić) w trybie przypuszczającym brzmi: je parlerais, tu parlerais, il/elle/on parlerait, nous parlerions, vous parleriez, ils/elles parleraient. Istnieją również czasowniki nieregularne, których odmiana w trybie przypuszczającym ma własne formy, np. "pouvoir" (móc) -> je pourrais, tu pourrais, il/elle/on pourrait, nous pourrions, vous pourriez, ils/elles pourraient. Najczęstsze zastosowania tego trybu to wyrażanie warunków, życzeń, prośb czy sugestii. Na przykład, "Je voudrais un café, s'il vous plaît" (Chciałbym kawę, proszę) czy "Si j'avais beaucoup d'argent, j'achèterais une maison" (Gdybym miał dużo pieniędzy, kupiłbym dom). Praktyka w użyciu tego trybu oraz regularne ćwiczenia pomagają w lepszym zrozumieniu i opanowaniu jego zasad.