Rozprawka na ocenę bardzo dobrą powinna:
a ) w zakresie tematu: szeroko i wnikliwie omawiać problem zawarty w poleceniu. Dobrze, aby został on ukazany na tle najważniejszych kontekstów. Na koniec wstępu powinna znajdować się teza lub hipoteza. Uzasadnienie stanowiska piszącego powinno składać się z argumentów, czyli zdań twierdzących na temat poszczególnych aspektów tezy oraz przykładów literackich i kontekstów. Przywołane przykłady należy omówić w sposób trafny, szeroki i pogłębiony. Trzeba koncentrować się jednak na problemie i przytaczać takie argumenty, które się z nim ściśle wiążą. Nie wolno pisać wszystkiego, co wiesz o lekturze. Jednak ważne, aby zawrzeć w pracy takie informacje, żeby udowodnić, że znasz i rozumiesz przywoływane lektury i konteksty. Ważna jest dbałość o poprawność merytoryczną. Na koniec każdego argumentowania należy wyciągnąć wniosek cząstkowy. Po wyczerpaniu argumentów i ewentualnych kontrargumentów należy wyciągnąć wnioski, które powinny odnieść się do wszystkich przywołanych przykładów, ale powinny być uogólnieniem, a nie powtórzeniem.
b) w zakresie kompozycji: praca powinna mieć przemyślaną kompozycję. Wstęp i zakończenie powinny ze sobą wyraźnie korespondować. We wstępie pojawiają się podstawowe założenia, w zakończeniu wnioski. Argumenty powinny być ułożone w sposób zhierarchizowany: od najważniejszego do najmniej istotnego (lub odwrotnie). Pomiędzy akapitami piszący powinien wprowadzić wskaźniki zespolenia. Poszczególne akapity powinny być uporządkowane i wewnętrznie spójne. Należy zachować właściwe proporcje pracy wstęp i zakończenie to jedna trzecia wypowiedzi. Każdy problem powinien być omówiony w oddzielnym akapicie.
c) w zakresie stylu i języka: praca musi być napisana logicznym, poprawnych językiem. Ważne jest stosowanie bogatego słownictwa i różnorodnych składniowo zdań. Ponieważ rozprawka jest wypowiedzią argumentacyjną przeważać w niej będą zdania podrzędnie złożone. Jeśli umiesz, stosuj zdania wielokrotnie złożone, ale dbaj o ich poprawność. W rozprawce należy stosować słownictwo charakterystyczne dla stylu argumentacyjnego, ale wystrzegać się schematycznych wskaźników zespolenie; lepiej zabrzmi: warto dodać, przyjrzeć się należy, z powyższego wynika niż po pierwsze, moim argumentem jest, z tego, co napisałam, wynika.
d) w zakresie zapisu: praca bardzo dobra nie zawiera błędów ortograficznych i interpunkcyjnych, jest napisana staranni i czytelnie. Jeśli zawiera skreślenia, to równą, pojedynczą linią.